Eerste keer voedselbank

Vandaag ben ik voor het eerst naar de voedselbank geweest.
Hoe dat voelt? Jeetje, tja dat vond ik een heel apart gevoel geven. Na mijn scheiding kon ik als zelfstandige altijd net voldoende rond komen. Het was geen vetpot maar het zuinig leven pakte ik vrijwel probleemloos op, en hoewel ik als zelfstandig onderneemster gemiddeld op bijstandsniveau leefde, was ik onafhankelijk op mijn toeslagen (kind, huur, zorg) na.

Totdat in november mijn ex (ook een zelfstandige maar met een goed inkomen) zonder werk kwam te zitten. de maandelijkse alimentatie van 375 euro stopte hiermee en werd van steeds minder terug gebracht naar 0.
Steker nog ik draag deels zorg voor zijn vaste lasten omdat die van mijn rekening worden afgeschreven omdat dit ooit een en/of rekening was. En omdat we samen een hond hebben en ik altijd degene ben die voer en dierenartskosten voorschiet. De laatste keren heb ik dat niet meer volledig terug gehad.

Omdat ik altijd al rond het sociaal minimum leefde is die 375 euro die ik niet meer krijg een enorme financiële klap. Door mijn werk als zelfstandige heb ik medio het najaar altijd een inkomstenstroom welke ik vervolgens over een heel jaar moet uitsmeren. Daar komt wel af en toe nog wat extra's bij maar ik moet de inkomsten van dat najaar uitsmeren. Doordat ik met een alimentatie gat kwam te zitten moest ik mijn 'smeergeld' aanspreken en mijn reserves zijn nu volledig op. Sterker nog ik heb inmiddels een huurachterstand van 1300 en nog wat losse rekeningen welke totaal zo'n 450 euro bedragen.

Het is de 2e van de maand en het geld is alweer allemaal afgeschreven verschillende kanten op zorgverzekering, nuon, enz. Dat gaat snel met alleen toeslagen en kinderbijslag.

Vandaag heb ik besloten mijn kredietruimte weer te activeren (jaren niet gebruikt) en het spaargeld van mijn zoontje van zijn rekening te halen. Ja, dat heet verleggen van het probleem. Ik weet het ook niet meer, op straat komen te staan is ook geen optie. Hiermee kan ik de huur voor komende maand en 1 achterstallige maand betalen. Voor 1 maand had ik al een regeling getroffen hopelijk lukt het me de aflossingen daarvan te doen al heb ik nog geen idee waarvan. Nu nog even wachten tot de kredietruimte geactiveerd is (ongeveer een week werd mij verteld).

Vandaag moest ik echt met zijn zoontje naar de schoenwinkel. Hij liep nog steeds op zijn winterschoenen (het weer was er slecht genoeg voor) en op warme dagen op zijn slippers. Vandaag hebben we nieuwe dichte schoenen (die echt aan vervanging toe waren inmiddels) en sandalen gekocht. Ook klaagde hij over dat zijn gymschoenen voor school te klein zijn en gelukkig vond ik schoenen die een 2e artikel 1 euro regeling had en kon ik vast een spijkerbroek in een maat te groot voor 1 euro erbij kopen (vast handig voor komende najaar/winter).
Een complete financiële aderlating van in totaal 60 euro. Maar wel heel noodzakelijk.

Op advies van een nicht ben ik vandaag bij de voedselbank te rade gegaan. Ik heb namelijk geen idee waar ik van moet leven komende maand. Ik ben acuut in huilen uitgebarsten toen men mij vertelde dat ik vandaag nog een pakket mocht komen halen.
In de afgelopen jaren heb ik niet zoveel voorraad in mijn kasten gehad als vandaag!

Ik voelde me zo klein en nietig toen ik daar stond te wachten bij de deur van de kerk met mijn boodschappentasjes. Maar toen ik de enorme voorraad zag die ik mee kreeg ('een eerste keer krijg je extra' werd mij verteld 'omdat de weg naar de voedselbank lang is en dus de voorraden volledig op')veranderde de knoop in mijn maag al snel in ontroering. 
Wasmiddel, shampoo, verse en potten groenten, aardappels, rijst, fruit, maar ook dingen die ik eigenlijk zelden koop zoals luxe vleeswaren, minibars en dubbelfris.
De verpakking koffiepads heb ik maar terug gegeven, ik heb immers geen senseo apparaat. Thuis ontdekte ik dat de tas die nog extra bij me werd neergezet 2 verpakkingen gewone koffie bevatte!
Gek gevoel om zoveel in huis te hebben. Voelt wel luxe.
En dat in deze situatie